Kendi çelişkilerimle yaşamaya devam ediyorum ne güzel değil mi kafan da neler olması gerektiğine dair planlar ve olanlar birbiriyle savaş içinde ve ben bu savaşın sonunu çok merak ediyorum.
Zorlu bir dönem daha geride kaldı finalleri atlattık , henüz açıklanan bir şeyler yok ama microprocess'ten kalırsak büte kalırız diğerlerini çok şükür hallettik.
Şimdi önemli karaları alma vakti yurttan ayrılalı 2 yıl oldu , belkide hayatımın çok güzel yıllarını yedi yılımı geçirdim yatılı olarak . Hala beynim , ilk defa o tuğlalı değişik bir giriş kapısı olan kahverengi kapıdan girerken ki o kokuyu anımsıyor, içeriye girdiğim andan itibaren hiç görmediğim bir hava sarıyor etrafımı, bunu anlamak için hiç bir şey gerekmiyor zaten olan şeyler, onca bina arasından ben başkayım diye bağırıyordu sanki maraşın bağrından serintepe talabe yurdu.
Okulda son yılıma girerken yurda dönme vakti geldi mi acaba. Önümde ki seçenekler ya kyk yurduna yada bir arkadaşla ev değiştirip bir an önce mezun olup , gerekirse yurt dışında yüksek lisansa devam etmek, yada yurda dönüp okul bittikten sonra bir yıl istanbul da tekamül okumaya gitmeliyim.
Bir yıl çok büyük bir kayıp ve ben bunu üniversite hayatımda harcadım malesef, ama bir yıl tekamül için büyük bir kayıp mı kazanç mı olur ? Kişisel olarak düşünüyorum evet yapmam gereken bu çünkü bu benim en büyük hayalimdi zamanında, o duyguyu yaşamak tatmak, oraya gitmek ve o rahlelerin önünde diz çökmek . En sonun en başında olması gereken başlangıçtı benim için ,bunun için biterdi her dualarımın sonu.
Ama artık tekamül için kendimde o arzu ve isteği bulamıyorum ,şimdi bir an önce olabileceğim en iyi şekilde mezun olup , o anki durumlara göre ilk tercihim yurt dışı ikincisi istanbul da iş hayatı yada diğer şehirler bursa belki ankara da olabilir düşüncesindeyim.
İş hayatında kendime güveniyorum disiplinliyimdir, bu iş olmaz diye yarı yolda bırakmam sonu hüsran bile olsa. Her son olumluda olsa olumsuzda olsa bir başlangıç anlamı taşır benim için. Umarım iş hayatında da mücadeleden vazgeçmeyen kişilerle çalışırım belki şuana kadar ki hayatımda en büyük eksiğim bu oldu , yanımda benle birlikte mücadele edecek kimse olmadı ya bırakıp gittiler yada işin kolayına kaçtılar.
Alınması gereken kararlar her zaman çoğalarak çıkıyor karşıma, sanırım bu tekamül kararı da bundan sonraki alacağım evlilik kararı ve meslek kararı kadar önemli bir karar benim için. Meslek tercihimi kendim ve sistem ve çevre yaptı , inşallah evlilik kararımı kendim vereceğim anneminde yardımı olabilir.
Ama bu kararı kendim vermek istemiyorum , aklımla vermek istemiyorum bu kararı yine aynı duyguları yaşayarak hissederek kalbimle almak istiyorum tekamül kararını.
Öyle diyordu bir abim ''Eğer bir insanı kalbinden tutamazsanız görün bakın nasıl kayıp gidiyormuş ellerinizden ''. İnşallah tutmuşundur benim kalbimden de bu akılla kalp çatışmasından sen galip çıkarsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder